Ўзбекистон ёшлари куни президент Шавкат Мирзиёев томонидан 2017 йил тасдиқланган эди.

Бугун Ўзбекистон ёшлари кейинги йиллар учун улкан кадрлар захирасини ҳисобланади. Миллионлаб болалар ва ўсмирлар жамиятга фойда келтирадиган юқори малакали мутахассис бўлиш учун барча имкониятларга эгалар.

«Газета.uz» 35 ёшгача бўлган ёшлардан муваффақият нима эканлиги ва 10 йилдан кейин улар Ўзбекистонни қандай кўрмоқчи эканликлари ҳақидаги фикрларини сўради.

Мен классик амалдорга айланиб қолишни умуман хоҳламасдим. Бу жараён ўз гирдобига тортиб кетади ва мен нима учун бу ерга келганлигимни унутиб қолишдан жуда қўрқаман. Шунинг учун қарор қилдим, атрофимдагилардан ўрганишни ҳеч қачон тўхтатмайман. Уларнинг ҳар бири мени илҳомлантириши мумкин.

Атрофимдагиларга очиқ фикрлашни сингдирар эдим. Инсоннинг ички дунёсини ўзгартириш учун шунинг ўзи кифоя.

Иш фаолиятимда мен учун зерикарли ва шуҳратпараст амалдор шаблонини бузиш ва амалий ёрдам мен учун жуда муҳим. Мисол учун, раҳбар лавозимларидаги ёш кадрларнинг сонини камида 30 фоизга оширмоқчиман.

Мен жуда кўп ўқийман. Бу фақат таълим эмас, балки фикрлашни кенгайтириш имконияти ҳам. Мамлакат бўйлаб саёҳат қилишни яхши кўраман. Ҳар битта сафар доимо ўзимни ростлаб олишга ёрдам беради. Орзуйим шуки, ота-онам Илон Маск билан биргаликда фазони забт этиш учун учишсин, 10 йилдан кейин Ўзбекистон янги Сингапур бўлсин.

Ўзимизга ўтмишдаги амбициялар буюклигини қайтариш, улкан орзулар қилиш, ўзимизга ишониш, Apple ёки Google муваффақиятлари даражасига чиқишимизни хоҳлайман. Бу содда туюлиши мумкин, лекин бу менинг ёшларга нисбатан ишончим.

Мен Тошкентда тадбиркорлар оиласида туғилганман. 6 ёшга тўлганимда, Олмаота шаҳрига кўчиб ўтганман, у ерда 10 йил яшаганман. Кейинги 11 йил эса Лондонда истиқомат қилдим.

Тошкентда қолишни режалаштирмаган эдим, лекин сафарларимдан бирида қайтиб кетмаслик ҳақида қарор қилдим, гарчи барча нарсаларим Лондонда қолган бўлса ҳам.

Таълим ҳақидаги қарашларим жуда консерватив. Мен олий таълим олиш жуда муҳим деб ўйлайман. Аммо таълим ва диплом бир нарса эмас. Айниқса бизнинг давримизда - университетларни тижоратлаштириш вақтида.

Ўйлайманки, таълим биринчи навбатда дунёқараш, китоблар, шахсиятни шакллантиришдир. Университетда кундузги ўқиш бу мулоқотда бўлиш ва ҳаётий кўникмаларни ривожлантиришда ноёб ҳаётий тажриба орттириш демак. Бу ҳеч нарса ўрнини боса олмайдиган билимлар давридир.

Ҳозир ОТБ лойиҳасида халқаро эксперт сифатида Ўзбекистоннинг учта шаҳрини ривожлантириш бўйича ишламоқдаман. Бундан ташқари, мен The K'orôbe London компаниясининг бошқарувчисиман, барқарор ривожланиш бўйича Британия-Ўзбекистон консалтинг компанияси "SVB Advisory" бошқарувчи ҳамкори ва асосчиси, ҳамда Hashar Week ижтимоий лойиҳаси муаллифиман. Умуман олганда, мен давлат бошқарувининг баъзи жиҳатларини таҳлил қиламан ва ҳукуматлар учун стратегия ва тавсиялар ишлаб чиқаман.

Ўз ишимни умуман иш деб қабул қилмайман. Ўзим ёқтирган нарсани қиламан, бу эса менга ижодий эркинлик ва яратиш имкониятини беради.

Бир неча ой олдин мен таксида кетаётган эдим. Жуда оч эдим. Ҳайдовчи машинада янги узилган нонларни олиб кетаётган экан. Мен шунчаки янги ноннинг ҳиди қандай ажойиб эканлигини айтдим ва ҳайдовчи дарҳол машинани тўхтатди ва дарҳол битта нонни - ҳаётимдаги энг мазали овқатни ейишни буюрди. Мен ушбу саҳоватли одамдан ўрнак олмоқчиман.

Мен ўзимни муваффақиятли деб ҳисобламайман, айниқса муваффақиятга эришишнинг тан олинган кўрсаткичлари бўйича. Аммо бугунги натижаларимдан мамнунман.

Муваффақият - бу хаёл. Бугунги кунда бир хил параметрлар билан уни ҳар томондан сотишга ва сингдиришга ҳаракат қилмоқдалар. Бундай ҳолатларда, ички мувозанатга эришишни ўрганиш жуда муҳимдир. Одамларга, мамлакатга ва жамиятга ижобий таъсир даражаси муваффақиятдан кўра муҳимроқдир.

Бугунги кунда фикрни қисқартириш одатга айланган. Менимча, қисқартириш керакмас, балки ҳамма нарсага жиддий ёндашиш яхшироқ.

Агар сиз хатолардан қочсангиз - ажойиб. Аммо агар улар аллақачон қилинган бўлса, вазиятга тўғри баҳо бера олишингиз, бутун вазиятга қарашингиз ва олдинга силжишингиз керак.

Мен Тошкентдаги консерваторияда магистратура ва бакалаврда ўқидим, кейин эса Москва консерваториясидаги специалитетни тугатдим.

Албатта, олий маълумот жуда катта аҳамиятга эга ва ҳар доим университетга киришга интилиш керак. Университетда ҳар бир киши чуқур касбий билимларни олади. Улар бизга дунёқарашимизни кенгайтиришга, ўзимизга бўлган ишончни мустаҳкамлашга ва баркамол мутахассис бўлишга ёрдам беради.

Аммо ўз устида ишлаш дипломдан кўра муҳимроқдир. Ҳозир интернет туфайли кўп молиявий маблағларсиз тилларни, янги кўникмаларни ўрганишингиз ва ҳатто касбга эга бўлишингиз ҳам мумкин.

Бошиданоқ Ўзбекистоннинг мумтоз маданиятини халқаро даражага кўтаришни ўз олдимга мақсад қилиб қўйганман. Мамлакатимизда иқтидорли ёшлар кўп, аммо ҳали ҳануз халқаро майдондаги ўрнимизни эгаллай олмаяпмиз. Бунинг учун биз санъатга яхлит ёндашишимиз керак: болаларнинг мактаб давридан бошлаб, давлат томонидан қўллаб-қувватлашгача. Ҳозир қилинаётганларнинг барчаси ҳанузгача умумий тушунча билан бирлаштирилмаган - катта муваффақиятга эришишимиз даргумон.

Менинг ўқитувчим Геннадий Николаевич Рождественский ҳар доим шундай деган: "Машғулотлар мусиқани ўлдиради". Бироқ, у шунингдек, мусиқа бу меҳнат эканлигини таъкидларди. Парадокс! Мен ўзимни ва мен билан ишлайдиганларни мусиқачини ақлдан оздирадиган меҳнати ва мусиқанинг "жонли" бўлиши ўртасидаги мутаносибликни топишни ўргатишга ҳаракат қиламан.

Дирижерлик қилаётганимда мен мутлақо бошқачаман. Мен мусиқачилар, томошабинлар билан бирга мусиқадан баҳра оламан. Агар бу туйғу бўлса, унда концерт муваффақиятли бўлди. Буни тарифлашга тил ожиз.

Биринчи марта мен бир неча минг кишидан иборат улкан организмнинг ҳаётини бошқариши керак бўлган раҳбар ролидаман. Бу жуда катта масъулият, жуда ҳаяжонли. Истиқболда натижалар бутун мамлакат учун жуда муҳим бўлиши мумкин.

Мен ёшларга куч тилайман, чунки уларга осон бўлмайди, аммо жуда қизиқарли бўлиши аниқ. Ҳеч қандай қийинчиликларга қарамасдан таслим бўлманг, гарчи ҳамма нарса беҳуда бўлиб кўринса ва ҳамма нарса тугагандек туюлса ҳам. Уларг озгина ўжар бўлишни тилайман - усиз ҳар доим ҳам бирор нарсага эриша олмайсиз. Ва уларнинг қалбларидаги оловни ҳеч нарса ўчирмасин, чунки фақат у билан ҳаёт муҳимдир.

Кўп одамларнинг принциплари бўлишини хоҳлардим. Кўпинча одамлар сабр қилиб бўлмайдиган нарсаларга дош беришларини кўраман. Қандай қилиб номақбул муросага бориш мумкин. Алдовга, айниқса ўзини алдашга йўл қўйиб бўлмайди.

Мен деярли адашмаган кишиларни кўрдим. Улар ҳозир ҳам кўп йиллар олдин қаерда бўлишган бўлса, ўша-ўша бенуқсон кишилар.

Мен молиячи ва филолог оиласида туғилганман. Ота-онам мустақил равишда карьера поғонасидан кўтарилишган ва ҳар доим таълим ва кўникмалар ҳаётдаги энг муҳим нарсалар эканлигини уқтиришган.

Болалигим осон кечмаган, тезда улғайишимга тўғри келди. Аммо бу давр менга кучлироқ, инсонпарвар ва бағрикенг бўлишга имкон берди. Эҳтимол, ўша вақтда адолат учун курашиш кучли истаги пайдо бўлгандир.

Порлоқ келажакка ишониш керак. Қўрқиш ва нолишдан кўра, биз яшашни хоҳлаган жамият учун курашиш ва уни яратиш маъқулроқ. Хатолар қилиш яхшироқ, лекин хулосалар чиқариш, тажриба орттириш, қўрқувларга қарши туриш ва янги шароитларга мослашиш керак.

Мен Навоийда муҳандис ва шифокор оиласида туғилганман. Мен инглиз тилини ўрганишни жуда хоҳлардим, ҳозир эса бу одатий ҳолга айланган. Аммо 10 йил олдин реклама соҳасида ишлаш ва инглиз тилида гапиришни истаган навоийлик болани тасаввур қилиш қийин эди.

Мен Тошкент ахборот технологиялари университетида иқтисодиёт ва ИТ соҳасидаги менежмент факултетида таҳсил олдим. Мен олий маълумот олиш қанчалик қийинлигини биламан, шунинг учун диплом олган одамларни ҳурмат қиламан.

Ёшлар бепул ишлашдан қўрқмасликлари керак. Портфолионгизни ёшликдан тайёрланг. Ота-онангиз, иш берувчингиз ва ўзингизга ҳар доим профессионаллигингизни исботланг, муаммолар ва эҳтиёжларга ечим топинг. Шунда улар сизга ишонишади ва сизнинг шахсий ривожланишингизга кўпроқ сармоя киритадилар.

Агар ота-онангиз сиз танлаган ишни қўллаб-қувватламаса, уларга биринчи иш ҳақидан янги телефон сотиб олинг. Сиз ўзингиз қарор қабул қилишингиз мумкинлигини тушунганларида, улар сизга кўпроқ эркинлик беришади.

Иш ҳақида гап кетганда, хатоларга йўл қилинг. Улар керак. Агар сиз бошқаларга дарс бериш ёки уларни даволаш мажбуриятини олган бўлсангиз, хато қилишга ҳақингиз йўқ.

Мен Тошкент шаҳрида ўртамиёна оилада туғилганман. Ота-онам Андижондан. Оиламизда яна тўртта қиз бор.

Жаҳон тиллари университетида ўқийман, лекин ўйлашимча, Ўзбекистонда олий таълимга ортиқча баҳо беришади. Кўплаб ОТМлар жаҳон стандартларига жавоб бермайди, ўқув дастурларини аллақачон замон талабига кўра янгилаш керак.

Ўқишга кира олмаган ёшлар эса "бир йил вақтни бекор кетказдим" деб ўйлайди. Шунинг учун, мен уларга ўз устларида ишлашни маслаҳат берардим. IT соҳасидаги замонавий ва долзарб касбларни мустақил ўрганса ҳам бўлади.

Агентлигимизга кўпинча олий маълумотга эга, лекин керакли кўникмалари бўлмаган номзодлар ишлаш учун келишади. Ишга олиш жараёнида мен фақатгина шахсий ва профессионал кўникмаларга эътибор бераман. Лекин ҳамма иш берувчилар ҳам бунақа қилишмайди.

Мен лойиҳалар устида жамоа билан ишлаганимда завқ оламан. Мени жараённинг ўзи ва биргаликдаги ҳаракатлар илҳомлантиради. Ишим бўйича ҳар куни қизиқарли одамларни учратаман. Ишим менга дунёнинг интернет бор ҳар қандай жойида ижтимоий лойиҳалар қилишга ва яхши томонга ўзгартиришга ёрдам беради.

Ёшларга эса ўз мақсадлари томон интилишларини, кўпроқ ўқишни, ўз орзуларига ишонишларини, бошқаларнинг фикрини қабул қила олишни ва муомала одобини ўрганишларини тилардим. Хато қилиш қўрқинчли эмас, лекин уларни таҳлил қилиб туриш керак. Хатолардан ўрганиш, олдиндан кейинги қадамларни режалаштириш ва улар пайдо бўлган вақтда ечим қидиришдан кўра, хатоларнинг профилактикаси билан шуғулланиш керак.

Мен академик Павлов номидаги Биринчи Санкт-Петербург давлат тиббиёт институтида таҳсил олдим. Отамнинг муваффақиятидан мустақил бўлиш мақсадида, амалиёт учун жарроҳлик столига эрта турдим, 26 ёшимда. Муваффақиятли бўлишим мумкин бўлган нарсани топиш учун кўп куч сарфлашим керак эди. Шунинг учун мен тана жарроҳлиги ихтисослигини танладим.

Тугалланмаган олий маълумотим бор. Мен бир йил Малайзияда муҳандисликка ўқидим. Агар оилада болани ўқитиш учун имконият ва барча ресурслар мавжуд бўлса, менимча, албатта буни амалга ошириш керак. Бу бошдан кечириш керак бўлган муайян ҳаёт даври. Агар оилада молиявий имконият бўлмаса, қарзга ботиш керак эмас. Таълим бунга лойиқ эмас.

Келажакнинг қадрини билиш керак. Кўплаб ёшлар дангасалик, ҳаддан ташқари ўзига ишонч туфайли ўз салоҳияти ва билимларини бекорга кетқизаётганларини кўраман. Вақт ортга қайтмайди. Улғайганингиз сайин, масъулият кучаяди: иш, фарзандлар тарбияси, ота-оналарга ғамхўрлик қилиш каби масъулиятлар елкангизга тушади.

Мен Нукусданман. Онам бизни ёлғиз тарбиялаган. Осон даврлар бўлмаган, аммо биз бахтли эдик. Мен учинчи гуруҳ ногирониман - туғилганимадан бери оптик асаб атрофияси бор. Онам ташхис, жарроҳлик амалиётлари ва текширувларга кетадиган пулни тўлаш учун ғилдиракдаги олмахон сингари югурарди.

Олий маълумотим тугалланмаган: институтдан дипломимни олмадим. Ўйлашимча, таълим янги нарсаларни ўрганиш истаги, тинглаш ва эшитиш қобилияти каби муҳим эмас.

Энг қимматли нарса - бу амалиёт. Биз тез-тез стажёрларни қабул қиламиз, бозор учун мутахассисларни тайёрлаймиз. Улар биз билан қолмаса ҳам, профессионал муҳитни яхшилашади. Сизга маслаҳат бераман: кўнглингизни чўктирманг, стажёрлик қилинг ёки кимгадир ёрдамчи бўлинг ва савол беришдан қўрқманг.

Мендан олдин ҳеч ким қилишга журъат этмаган нарсани қилишни яхши кўраман. Ҳозир ҳамма катта муваффақиятлар тарихини такрорлашга ҳаракат қилаётгани эса менга ёқмайди. Бу пластик муваффақият тенденцияси. Менимча, биз муваффақиятнинг ўзига жуда катта эътибор берамиз, аслида эса унга эришиш йўли ва унинг ортида турган хатолар муваффақиятдан муҳимроқ эканлигини тушунмаймиз.

Мен юқори сифатли кинематограф сифатида ривожланиб, муваффақиятли тижорий фильм яратишни орзу қиламан. Бунинг учун бизда барча жараёнлар йўлга қўйилган ва биз, эҳтимол, бу борада Ўзбекистон бозорида ноёбмиз.